Allereerst Ruud bedankt voor de foto's die je me cadeau hebt gedaan. Erg aardig. En anderen voor jullie reacties, het is leuk om als ik inlog te zien dat ze er zijn. Ik ben nu in Malawi op het Zomba plateau. Een berggebiedje tot 2000 meter. Mooi is dat ik hier naartoe kon fietsen. Ik sta bij een forellenkwekerij met mijn tent. Heb vanochtend een lange wandeling door dit gebied gemaakt. Wel lekker even lopen i.p.v. fietsen. Het goede nieuws is trouwens dat mijn zadelpijn over en uit is. Wat een verlichting is dat. Dat, samen met het feit dat hier in de dorpen jongens met koelboxen met ijs/limonade staan maakt het fietsen erg prettig. In het midden van Malawi stonden er ook nog eens vrouwen met warme pap. Nou dan heb je niets meer nodig. Vorige week in Tanzania wilde ik kamperen bij een Secondary School. Het was al laat in de middag en ik was best moe. Ik werd enthousiast door een leraar ontvangen en naar het huis van de hoofdmeester gebracht. De leraren wonen meestal op het terrein van de school. Ik werd buiten op een stoel gezet om te wachten op de hm (hoofdmeester). Na ruim een half uur ging ik maar eens informeren want het ging al schemeren en ik zet me tent liever op als het licht is. De hm kwam enigszins terughoudend naar me toe. Ja hij had de hele tijd nagedacht waar ik kon slapen. Nou in mijn tent, wijs me een plekje en ik zet hem op. Bijvoorbeeld hier gelijk naast je huis. Nou iets verder leek hem beter. Ook goed. Ik heb de goede man verder niet meer gezien. Wat wel vreemd is want normaal komen ze altijd wel kletsen. Toen kwam ik een dag later in een stad later één van de leerkrachten tegen. Die vertelde me dat die hm dacht dat ik van al quaida was. Wat een grap, maar ik snap nu wel dat hij mijn tent liever niet naast zijn huis had. Van Tanzania naar Malawi moet per boot Lake Malawi over. De officiële boot is al een tijd stuk. Het vervoer wordt nu verzorgt door een paar boten die handelswaar vervoeren. M.n. Suikerriet uit Malawi Naar Tanzania. Met zo'n boot kon ik ook mee. Een soort diepe sloep met een dikke buitenboordmotor. Er waren een man of tien aan boord en iets aan handel. De boot doet er 6 uur over. Gelukkig was het rustig weer. Ik lag op de bodem een beetje tegen mijn tassen aangerold. Niet comfortabel maar ik heb zelfs het grootste deel van de tijd geslapen. En gekletst met de handelaren. Die gaan soms 3x per week heen en weer. En altijd 's nachts. In Nkhata Bay in Malawi overnachtte ik in een hippe lodge aan het meer. Dat is dan een groot contrast met het primitieve leven in de dorpjes waar ik de afgelopen week in Tanzania door kwam. Even iets waar ik me nogal over heb verbaasd. Als ik aan jonge mensen vraag naar hun beroep dan is het 'boer want iets anders is er niet'. Maar als ik dan vraag of ze o p de secondary school ook agriculture of zoiets hebben gehad dan is het antwoord neen of alleen in theorie. Dat vind ik zo bizar. Ze leren van alles zoals bij ons op de middelbare school maar iets waar ze hun brood mee kunnen verdienen, of iig te eten hebben, niet. Al die scholen zouden eigenlijk een test boerderij moeten hebben. Ze leren wel de wet van newton maar weten niet hoe ze moeten irrigeren. Terwijl die twee best veel met elkaar te maken hebben. Nog iets. In Tanzania zijn malaria medicijnen gesubsidieerd door de regering en kosten slechts 15 cent. Maar als je naar de farmacie gaat krijg je te horen dat hij ze niet heeft. Maar als je €1,50 betaald dan kan hij ze wel leveren. Dit hoorde ik van een student medicijnen. Ik sprak hier in Malawi een vrouw die een eettentje runt. Maar ze verkoopt ook gewas zaden in 8 winkels. Mooi ondernemende tante. Ze had 2 jaar geleden een nieuw paspoort aangevraagd en ging naar de immigratie politie om te informeren waar dat bleef. Daar zag ze dat er per uur 2 mensen geholpen werden terwijl dat er wel 30 konden zijn. Ze beschuldigde de ambtenaren van diefstal van overheidsgeld door zo langzaam te werken. Eindelijk iemand met power. Ze hadden hier een president die eerst wel succesvol was in het stimuleren van de economie maar de laatste tijd vooral in het terugdraaien van vrijheden. Echter, de man kreeg een attck en overleed, divine ingervention zeg maar. Nu is de vice president (een vrouw) de president. De tweede, na Sierra Leone, van Afrika. Mooi, ik merk dat ik na mijn break in nl wat meer geraakt word door de armoede en vooral de uitzichtloosheid van mensen. Ze hebben vaak geen perspectief op een beter leven. En dan zit ik soms op een plek waar mensen op het eind van de dag hun zelf gestookte bier drinken om in een roes te komen. Mannen vrouwen oud en jong, en dat ziet er dan zo troosteloos uit. Maar gelukkig reis ik bijna elke dag weer door. . En kom ik ook altijd weer ambitieuze en sterke mensen tegen. In Malawi hebben ze deze zelfbrouw bier geïndustrialiseerd. Dat koop je in een liter pak zoals bij ons melk. Het heet shake shake. Er staat geen alcoholpercentage op maar na een liter gedronken te hebben zat ik toch wat rozig op de fiets. Dus ik denk dat het een procent of 8 is. Smerig spul maar wel doeltreffend. Nou ajuus. Ik fiets richting Zimbabwe om te kijken wat Robert Mugabe voor een puinhoop heeft aangericht. Al schijn je daar beter niet over te kunnen praten, strafbaar zelf. Groetjes Martin

Voor vragen en reacties,

deantenne@gmail.com